Kazakistan’da Tarihi Bir Geleneğe Sahip: Nevruz Bayramı
Kazakistan’da kutlanan Nevruz Bayramı, yüzyıllar öncesine dayanan köklü bir geçmişe sahip. İskitler (Sakalar) dönemine kadar giden bu gelenek, Sovyetler Birliği döneminde 1926 yılında kutlanması yasaklanmış olsa da, Kazakistan’ın 65 yıl sonra bağımsızlığını kazanmasının ardından tekrar kutlanmaya başlamıştır.
Nevruz Bayramı: Kazakistan’ın Ulusal Büyük Bayramı
1991 yılında devlet bayramı olarak kabul edilen Nevruz, Kazakistan’da büyük bir coşkuyla kutlanmaktadır. Baharın gelişiyle eş zamanlı olarak gerçekleşen bu bayram, Kazaklar için tabiatla iç içe yaşadıkları bozkırlarda ayrı bir öneme sahiptir. Türk Dünyası’nda “yeni yıl” olarak kabul edilen Nevruz, Kazakistan’da “ulusun büyük bayramı” olarak kutlanmaktadır.
Nevruz Kutlamaları ve Gelenekleri
Kazakistan’da “Nevruzname” adı verilen kutlamalar, 14 Mart’ta başlayıp 10 gün sürmektedir. Bu süreçte halk, yenilenmenin, kucaklaşmanın ve birleşmenin sembolü olan Nevruz Bayramı’nı büyük bir coşkuyla karşılamaktadır. Ülke genelinde beyaz çadırlar kurulur, geleneksel yemekler hazırlanır, at üstünde renkli gösteriler yapılır ve halk oyunları sergilenir.
Naurız Köje: Nevruz Bayramının Vazgeçilmez Lezzeti
Kazakistan’da Nevruz Bayramı’nın vazgeçilmez bir parçası olan “Naurız köje” adlı aşure, bayram boyunca misafirlere ikram edilir. Su, kurutulmuş et, tuz, tereyağı, un, arpa ve süt gibi 7 çeşit malzemeyle hazırlanan bu lezzet, bolluğun ve bereketin simgesidir.
Nevruz Bayramının Kazakistan’daki Önemi
Kazakistan’da yaşayan Bozok Tarihi-Kültürel Müzesi Etnografı ve Tarihçi Kajımurat Tölegenulı’na göre, Nevruz Bayramı milli kimliğin oluşturulmasına ve pekiştirilmesine büyük katkı sağlamaktadır. Kazaklar için yılın başlangıcı olan Nevruz, uzun bir kış mevsiminin ardından akrabalarla kavuşmanın sevincini simgeler. Sovyetler Birliği döneminde yasaklanan bu bayram, Kazakistan’ın bağımsızlığını ilan etmesiyle yeniden canlandırılmış ve milli kimliğin güçlenmesine katkı sağlamıştır.
